bir survival tatbikati olarak yilbasinda eve gitmek veya seyahatteyiz

Kimileri adrenalin sporlariyla ugrasir. Kimileri iliskilerini evin icinde yasarken yapilan tadilatla, kayinvalideyle birlikte oturmakla, efendim mesela kendi isini kurup kari koca birlikte calismakla test etmek ister. Yollari acik olsun. Ben almayayim. Sevmem oyle macerayi.

Biz yillik adrenalin dozumuzu her yil yilbasi zamani Turkiye'ye gidip ailemizi ve arkadaslarimizi ziyaret etmeyi deneyerek aliriz. Hollanda demir yollari ve cesitli hava yollari bize her yil esnekligimizi, hizli cozum uretme becerimizi, cekirdek ailemizin fiziksel ve psikolojik kapasitesini test etme olanagi sunar. Allah icin her yil daha da basarili, daha bilenmis, daha piril piril cikiyoruz bu tatbikattan.

Gidecegimiz gunun sabahi kar yagmaya basladigini, yollarin kalabalik oldugunu duydugumda aman dedim, ne ki, gecen seneki gibi en kotu ihtimalle bir yerden taksiyle ulasiriz havaalanina. Taksiyi dolmus yapar bi yuz yuro falan kar ederiz yine, eh naapalim dedim. Taksi sirketinin numarasini telefonuma kaydedip normalden dort saat once evden cikinca aklimca tedarikliydim.

Bes tren degistirerek havaalanina vardigimizda umutlu ve neseliydik. O nese hizla kendini baska hislere birakti, mesela artik bugun eve gidin diyen KLM yetkilisine cemkirirken on gecekondusu yikilacak magdur kadin kudretindeydim. Baska bir orospu bizim siraya kaynadiginda onbes panter emel kudretine haiz bir sekilde parmagimi salladim. Koray bir sekilde bize yeni bir reservasyon yaptirdiginda minnettar bir kanguru gibi gubariyordum. Bu adam dedim, beni ac acikta komaz. Bak ne guzel...

Her sene bu duygusal salinimlari bize yaratan butun kurum ve kuruluslara bu vesile ile sukranlarimi iletmek boynumun borcu.

Cok faydali yeteneklerimi gelistirdim mesela: tek gram sosyal cekincem kalmadi. Havaalaninda oldugumuz 36 saat boyunca Nijerya'dan Kolombiya'ya giden ITci'den Golfcu Guney Afrikaliya, Manchesterli ve Roma'li teknik serviscilerden hostes kizlara kadar hayat hikayemi anlatmadigim, anlattirmadigim kisi, kurum veya kurulus kalmadi. Bu car car sosyal halim butun Istanbul seyahatim boyunca devam etti. Soguk nevalenin tekiydim, Deniz the esnafdostu, Deniz kuaforun gulu oldum. Allah sonumu hayretsin.

Koray icsel bir yolculuga cikti. Yakinda Nepal'den gelip plaketini de verebilirler, evde muritler de peydah olabilir. KLM Call Center telefonunda uc saatten fazla hatta kalarak yilin altin sabir odulunu aldi bence. (Benimle evli olarak o odulu hakettigini dusunen arkadaslar, ayip ediye.)

En aciklisi tam artik rahatlayalim, iki kadeh bisi icelim dedigimizde barlarin kapandigini ogrenmek oldu. Bir grup sinirli inglizler bir irlanda pub'inda kola icmek essiz bir tecrubeydi. Sonra sag salim Istanbul'a vardik da bir gun gecikme ve cok yorgunlukla da olsa tatilimiz basladi.

Bu sinavi basariyla verdik derken bu sabah baska bir kucuk tatbikati atlattik sanki. Bavullarimizin saatlerce cikmamasi, bavulumun uzerinde resmen tepinilmis olmasi neyse de, eve gelince merdiven sahanliginda gordugum butuun duvari kaplayan kahverengi su lekeleri ulan dedirtti, ne bitmez sinavmis bu.

Simdi evde usta ile yasama tatbikatiyla aciyoruz korkarim 2011'i.

Hayirlisi bakalim.

Yorumlar

Adsız dedi ki…
Merhaba Deniz, seni tanidigima cok mutlu oldum. Bugun butun gunumu senin blogunu okuyarak gecirdim, gercekten cok eglenceli. Eindhoven'da yasayan biri ile tanistim ve hala uzaktan haberlesiyoruz. Onun ulkesi ve yasadigi sehirle ilgili fikir sahibi olmak icin google a kac kez basvurdum ama hicbiri senin yazilarin kadar eindhoven hakkinda fikir vermedi sanirim :) Nerdeyse asik oldugum adamdan sogumak uzereyim orayi tanidiktan sonra! Umarim eglenceli taraflari da vardir, zira bir gun Jan ile evlenirsem seni ziyaret etmek isterim.

Sevgiler,

Emine

Popüler Yayınlar