Andimiz Kaldirilsin!

Ben cok kucukken, her ilkokul cocugu gibi Andimizi ezberlemem gerekiyordu. Herkesin annesi babasi oturmus cocuklarinin basina, bi gunde ogretmis. Bir ben kalmisim sap gibi, cocuklarina odevlerinde assla yardim etmeyen prensipli annem yuzunden. Sonradan bu prensibin sebebinin annemin olmayan matematik bilgisini cocugunun gozleri onune serip karizmayi cizdirmeme cabasi oldugunu farkedecektim ama bu olay daha evvel bir zamanlar, daha okulun ilk gunlerinde oldu. Hemen o aksam gittim annemin yanina, bana da ezberlet dedim. O vakit annemin icine darbe saksakcikligi kacmamisti, meydanlara Atamizi anmak icin degil 'Flort fahiseliktir' diyen sahane bakanimizi kinamak icin, mor igneler esliginde gidiyordu. Yani her eski solcu gibi yeni feministti. Nomal bir anne gibi hadi bakalim Turkum, Dogruyum, Caliskanim, tekrarla diyecegine ay, boyle fasist biseyi hala cocuklara ogrettiklerine inanamiyorum, git bakalim yarin ogretmenine, ogretmenim ben kucuk bir cocugum, niye varligimi Turk varligina armagan etmem gerekiyormus ki diye sor dedi.

Kucuktum ama salak degildim. Elbette ki gidip bu sivri zeka laflari ogretmenime tekrarlamadim. Andimizi da kendi kendime ezberledim.

Bakin nihayet artik ne olmus? Katilin, sesinizi duyurun. Bu rezilligi biz yasadik, kardeslerimiz, cocuklarimiz, torunlarimiz varliklarini daha bacak kadarken Turk varligina armagan etmeseler de olur.