Mutsuz (da) yasanir.

Araya bi turkiye bi Chicago girdi, isler zaten deliydi, iyiden iyiye delirdi, birak yazi yazmayi, nefes aldigimi bile duymaz hale geldim. Allaha bin sukur.

Hep bunu istemistim, hic sikayet etmiyorum. Varsin yazmak aklima nadiren gelsin, varsin aklima gelenler sacma sapan olsun, ne gam. Memnunum ben.

Cuma gunu farkettik ki onumuzdeki gunlerde sakinliyor islerin bir kismi, kim bilir belki o zaman yazarim. Simdi yine derin bir nefees, ve yeni hafta.