Bu hafta dort bucuk saatimi yollarda gecirip, iki saat bekleyip, kuzu kuzu butun parmaklarimin izini verip, komunist, terorist, fakir ve oralarda kalmaya niyetli olmadigima dair yemin billah ettikten sonra uc dakika icinde amerikan vizesi sahibi oldum, on yilligina.
Sonra dusundum de durdum. Ulan kizim, hayatin yalan senin diye.
Parmak izimi amerikalilara vermekten rahatsizim, beni adam yerine koyup yanlarinda goturuyorlar diye iki aydir essek gibi calisiyorum. Oha amma da soruyorlar diyorum, ote yandan bu memleketin adalet bakanliginda adresimden kac para kazandigima, babamin ne is yaptigindan kicimin deligine kadar her bilgiyi veriyor, aman bir an evvel alsalar beni vatandasliga da bitse bu is diye dusunuyorum.
Aman tibetlilere yazikmis, kanserlilere yarim edelim, savas cocuklari, hayvan barinaklari eksik kalmasin deyip duruyor, en fazla gordugum kumbaralara para atmayi biliyorum da, kicimi kaldirip bi ise yaramiyorum. Niye? Cunku cok degerli kariyerime adadigim vaktimden kalan ancak yemege ve uykuya yetiyor.
Hayir efendim, senin bos bos duvarlari seyeredip can sikintisindan hafakanlar gecirdigin zamanlari da biliriz, yeme bizi o zamanda pek acar bir insan haklari, hayvan barinaklari savunucusu degildin demeyin, o zaman da depresyondaydim sahsen.
Butun hayat, yerse, yemezse jarse seklinde.
Hic de yemiyor. Hep bir ozurum var.
Hayatim yalan.
Sonra dusundum de durdum. Ulan kizim, hayatin yalan senin diye.
Parmak izimi amerikalilara vermekten rahatsizim, beni adam yerine koyup yanlarinda goturuyorlar diye iki aydir essek gibi calisiyorum. Oha amma da soruyorlar diyorum, ote yandan bu memleketin adalet bakanliginda adresimden kac para kazandigima, babamin ne is yaptigindan kicimin deligine kadar her bilgiyi veriyor, aman bir an evvel alsalar beni vatandasliga da bitse bu is diye dusunuyorum.
Aman tibetlilere yazikmis, kanserlilere yarim edelim, savas cocuklari, hayvan barinaklari eksik kalmasin deyip duruyor, en fazla gordugum kumbaralara para atmayi biliyorum da, kicimi kaldirip bi ise yaramiyorum. Niye? Cunku cok degerli kariyerime adadigim vaktimden kalan ancak yemege ve uykuya yetiyor.
Hayir efendim, senin bos bos duvarlari seyeredip can sikintisindan hafakanlar gecirdigin zamanlari da biliriz, yeme bizi o zamanda pek acar bir insan haklari, hayvan barinaklari savunucusu degildin demeyin, o zaman da depresyondaydim sahsen.
Butun hayat, yerse, yemezse jarse seklinde.
Hic de yemiyor. Hep bir ozurum var.
Hayatim yalan.
Yorumlar
bir süredir sen de stalker ben diyeyim blog okuyucusu modunda; sessiz sessiz okumaktayım yazdıklarını.
ama buna bir kelam etme ihtiyacı duydum şimdi.
genelde etrafımdaki insanlar, kendimi köklerimi baltalarcasına eleştirdiğimi söylerler. çok anlaşamam kendimle; pek kendini beğendiremez bana.
bu konuda mütevazilik edip yiğidi öldür hakkını yeme diyerekten birinciliğimi sana vermek istiyorum. çok geyik gelebilir ama; bu kadar kötü değildir ve olmamalı. ben kendi teşhisimi koydum çoktan, bilmiyorum belki sen duymamışsındır diye buraya not düşeyim dedim. "procrastination" diye adlandırılan klinik ve kronik bir durum var. ben bu durumdan muzdaribim,tanıyı koydum sonunda, ne yapacağımı da düşünmeye başladım. belki sana da bir anlam ifade eder. yoksa normal şartlar altında böyle olmamalı demek istiyorum. ben de, böyle olmamalıyım. bütün suç onun.
kendi kendime daha fazla yabancılaşmadan burada bitirir, kolaylıklar dilerim.