Deniz ve commitment

Allahim en dogrusunu sen biliyormusun. Iyi ki karsima Koray'i erken bi vakitte cikardin. Iyi ki cahil cesaretiyle hemencecik evlendim, goc ettim. Yoksa ben, facebook tarafindan onaylanmis beyazturkkizi evlenme yasi olan 27imde hala bekar olsaydim, hayatta evlenemez, kendi evime bile cikamaz, koltuga yapisir, annem kovalamadan evden bile cikamazdim.

Gectigimiz haftalarda yasadiklarim kendimle ilgili korkunc birseyi ogrenmemi sagladi: Ben ki sebatli ve can sikicilik planetinden dusmuscesine herseyi vaktinde ve normlara uygun yapmayi seven kisi, belli ki is borc altina girmek olunca fellik fellik kacmak istiyormusum.

Ev almamiz lazim.Bu aksam piyango cikmazsa ahir omrumuzde yapip yapabilecegimiz tek yatirim bu. Dahasi kiraci olmaya can dayanmiyor. Her insan gibi belimizi dogrultmak icin ilk firsatta kendimizi 20 yillik bir borca baglamamiz, bok ve kaka arasindaki evlerden birini tercih etmemiz, boyamamiz, parkelememiz, banyo ve mutfaklamamiz, borclar odememiz ve isimizi kaybetmemeye, sakatlanmamaya dualar etmemiz gerekiyor.

Evet. Bu boyle, killarinin uzamasi, kirisiklarinin cikmasi, her gun patates kizartmasi yersen belinin kalinlasmasi gibi bir gercek. Tatsiz ama ortada.

Onun icin kac zamandir ev bakiyoruz bakmasina da daha ilk ipotek uzmani gorusmesinden beri icimde feci bir his var. Cok korkuyorum. O imzayi atip borcun altina girdigimde endiseden olecegim sanirim. Korkularim sirasiyla:

1.Issiz kalirsam,
2. Ya o issiz kalirsa
3. Ya alacagimiz - illa ki bahceli olacak- evde fare cikarsa,
4. Ya evde termit varsa
5. Ya asbest varsa,
6. Ya evde bizden evvel cok mutsuz insanlar yasadiysa ve onlar yuzunden ben de cok mutsuz olursam?

Henuz bir ev yok ortada, haberiniz olsun. Ev adayi bile yok benim yuzumden. Ne ne istedigimi biliyorum ne de neyle mutlu olabilecegimi. Sehrin icindeki evler saka gibi, fiyat ve metrekare acisindan. Banliyoler deseniz, olmusum size Revolutionary Road.

Internette ev ilanlarina baktikca karariyorum. O kadar ki, hemen baska seylere, mesela rimel markalari karsilastiran web sitelerine, mesela Tayland'da tatil koylerine bakiyorum. Kafami kuma gomdum, allah tarafindan bir kuvvetin bana bir ev bulup bir zahmet tasimasini bekliyorum.

Birkac seneye daha ihtiyacim var. Yetiskin hayati 101i biraz daha uzatmaya. Bir eksik imza atmaya. Onemli kararlardan bir tanesini mechul bir zamana otelemeye. Boyle degildim, nasil boyle oldum bilmiyorum. Bir zamanlar, hayatimda daha onemli kararlari daha kolay vermistim. Ama omrumde daha yeterince seyahate gitmemisken, bes yildir ancak yeni bir yerde ayakta durmayi yeni yeni beceriyorken omrumun gelecekteki 20 senesinde maasimin buyuk kismini dort duvar bir catiya yatirmak zorunda olmak zor geliyor. Sanki bugun ev borcum yok diye nerde sabah orda aksam yasiyorum da konusuyorum ben de. Alisirim herhalde. Evi alinca alacagim kedi ve kopegin hatirina alisirim.

Of. Allahim sen yardim et.