letz denz

Otuzuma ceyrek kala huylarim da tam gaz degisiyor canlarim.

Ben ki kendi dugununde dans etmemis kadin, dans etmekten hoslanir hale geldim. Itiraf etmekte zorlaniyorum, ama oldu bu.

Dans etmekten hoslanmam sergiledigim performansin iyilestigi anlamina gelmesin, figurlerim hala odun meets praise you danscilari meets I love London seklinde. Ama umursamiyorum. Oyle yanlarima dogru sallanirken, olur da cilginca kendimi muzige kaptirirsam kollarimi sallarken falan, umursamiyorum. Artik dunyada insanlarin bana bakmaktan baska seylerle de ugrasabilecegini kabul ettim. Belli ki kalabalik konser ortamlarinda insanlar sanatciyi, olmadi guzel kadini, tuhaf sacli adami falan seyrediyor, beni degil. O zaman niye tutayim ki kendimi.

Diyecegim o ki,uzun zamandir cumartesi Ojos de Brujo'da kuduz essekler tepmis gibi dans ederken eglendigim kadar eglenmemistim.

Yasasin denz!